Doublurologie.
Onder "doublurologie" wordt de wetenschap omtrent het ontstaan van plaats-, rivier- en streeknamen begrepen. Een bekend verschijnsel hierbij is dat in geval van emigratie de nieuwe bewoners in het nieuwe land de hen bekende namen van plaatsen e.d. hergebruikten. Dit verschijnsel is van alle tijden en komt zelfs in de jongste geschiedenis nog voor.
Het probleem bij de doublures is dat men de oorspronkelijke plaats soms niet (meer) kent en klassieke teksten en gegevens toepast op de (wel bekende) nieuwe plaats. Zo kwam Nederland aan een groot deel van haar geschiedenis uit het eerste millennium.
Enkele bekende en minder bekende doublures van namen zijn:
Brêmes en Bremen, Hammabourg en Hamburg, Wiseria en Weser, Daventria en Deventer, Thilia en Tiel, Isla en IJssel, Oudezeel en Oldenzaal, Lewarde en Leeuwarden; de ene plaats ligt in Frankrijk of België, de andere in Nederland of Duitsland.
Er zijn zo honderden jongere plaatsen te noemen, die een doublure zijn van oudere plaatsen. De boeken van Albert Delahaye staan er vol mee.
Natuurlijk zijn niet alle gelijkluidende plaatsnamen doublures van elkaar. Soms berust een gelijkluidende naam op toeval, of op verklaarbare historische, geologische of geografische omstandigheden, zoals Putten en Putte of Nijkerk en Nieuwkerk.