Hans Rombaut stelt in "De vroegste geschiedenis van Gallia Belgica historisch geografisch benadert vanuit de Bello Gallico" dat Julius Caesar wel degelijk in onze gewesten (België) is geweest.
Critici beweren al honderden jaren dat er nergens bewijzen bestaan dat Julius Caesar ooit in België was. Ook professor Hugo Thoen trok dat onlangs nog in twijfel met de constatering dat de archeologen van de aanwezigheid van Caesar en zijn legioenen in ons land geen spoor hebben teruggevonden. Er moet gewoon 'wat beter gezocht worden' stelden enkele critici daar tegenover.

Rombaut heeft de vroegste geschiedenis van Gallia Belgica historisch-geografisch benaderd vanuit De Bello Gallico en deze herlezen, maar naar blijkt, met de traditionele bril. Hij schetst dat Caesar vanaf het plateau van Langres in 57 voor Chr. Belgica binnenvalt, de Remi tot bondgenoot maakt, zijn tocht vervolgt via de Suessiones (Soissons), Bellovaci (Beauvais), Ambiani (Amiens), Nerviërs en Atuatuci. Deze volkeren woonden dan wel in Belgica, maar dat lag in Noord-Frankrijk en kwam zeker niet overeen met het huidige België. Bovendien beschrijft Caesar hier niet zijn eigen tocht, maar vermeldt dat deze volkeren zich verzamelen, waarna het aan de Aisne tot een treffen komt. Dat Rombaut hier iets anders leest, dan wat Caesar schrijft, zet hem op het bekende dwaalspoor. Zijn conclusies kunnen dan ook niet anders dan als onjuist gekwalificeerd worden. Ook bij de daarop volgende veldslag aan de Sambre is geen sprake van ook maar een vierkante meter België. Het vond plaats in Noord-Frankrijk.
Volg je de 'vermoedelijke' tocht van Caesar met de vinger op de kaart, dan trekt Caesar van Langres naar Reims en vervolgens naar Aisne en Sambre. 'Vermoedelijke' want uit Caesars beschrijvingen zijn geen harde conclusies te trekken. Duidelijk is wel dat er geen vierkante meter van het huidige België bij is.
Het gaat hier mede over de traditionele vraag of met Atuatuca wel Tongeren bedoeld is. Of was het toch Douai wat Delahaye beweert op grond van gegevens van andere geografen, zoals het Itinerarium Antonini. De toevoeging van 'Tungrorum' heeft de foutieve locatie Tongeren opgedrongen, die weer andere misvattingen met zich meebracht, zoals de locatie van de Eburones tussen Tongeren en Roermond.
Een betrokkenheid van de inwoners van Douai bij deze veldslagen is qua logica te prefereren boven die van Tongeren.
Van een 'omvergetrokken Gallische omwalling zichtbaar onder het gras' weet Rombaut ook de naam: Bribax. Wonderlijk. Hier maakt Rombaut de traditionele fout door met de archeologische vondsten teksten te gaan bewijzen. Hoe weet hij overigens dat het een Gallische omwalling is? Het is dus geen Romeinse, dus niet afkomstig van Julius Caesar!

Later komt Octavianus met Agrippa al in 39 voor Chr. naar onze gewesten, stelt Rombaut, om de Belgische gebieden via goede wegen met de hoofdstad van het wereldrijk te verbinden, soldaten naar het noorden te sturen en de vruchtbare bodems van de Champagne, Soissonnais, Picardië, Henegouwen en Haspengouw ten dienste te stellen van het leger dat de macht van de keizer en de stabiliteit in het rijk moest waarborgen. Na de nederlaag van Varus in het Teutoburgerwald verandert de politiek van Rome en wordt de Rijngrens aangelegd met defensieve legerkampen, waarvan er vele nu zijn uitgegroeid tot steden: Leiden, Nijmegen, Keulen, Koblenz, enz. Tongeren speelt hierin volgens Rombaut een cruciale rol.
Hier volgt Rombaut dus de traditionele opvattingen die nu juist zo ter discussie staan. Zijn bewijzen bestaan nog teveel uit opvattingen die juist nog bewezen moet worden. Maar bij dit alles is geen sprake van Julius Caesar en daar ging het toch om bij deze discussie.
Er wordt dus geen enkele bewijs geleverd dat Julius Caesar in België is geweest, laat staan aan de Rijn in midden Nederland.