Op deze pagina noemen we enkele stammen en volkeren die altijd verkeerd geplaatst zijn in de historiografie. In de juiste streek geplaatst geven ze een eenduidige en logische samenhang met andere volkeren die vaak hun buren worden genoemd. Het geeft tevens aan dat in de historische geografie in het verleden onzorgvuldig is omgegaan met wat de teksten beschrijven. Men heeft deze volkeren te simplistisch in verband gebracht met door de deplacements historiques later ontstane plaatsnamen.
Al die onjuiste plaatsingen van de verschillende volksstammen worden naar de schijn bevestigd door allerlei kaartjes in de verschillende historische atlassen. Maar deze kaartjes zijn gebaseerd op dezelfde onjuiste opvattingen en bevestigen slechts die onjuiste opvattingen, zoals het kaartje hieronder met de traditionele indeling van Friezen, Franken en Saksen.
Het grootste probleem bij al die kaartjes en kaarten is de Peutingerkaart die Romeins Nederland zou bevestigen. Maar ook deze kaart uit de 16de eeuw is een getekende weergave van de opvattingen uit de 16de eeuw. Van de hierop genoemde plaatsnamen is in Nederland geen enkel bevestigend bewijs gevonden.
De Fundamentele verwarring bestaat uit de vraag of Noviomagus uit de klassieke teksten Nijmegen is of Noyon. Het kernpunt waar alles mee begon en waar alles om draait is deze hier genoemde fundamentele verwarring. Deze kwestie ligt aan de grondslag van talloze andere opvattingen, zoals de verwarring rond Trajectum: was het Utrecht of was het Tournehem en Dockynchirica, was dat Dokkum of Duinkerke? Immers als Nijmegen fout is, is Utrecht ook niet de bisschopszetel van Willibrord en werd Bonifatius niet in Dokkum vermoord en dan was de Betuwe ook niet het land van de Bataven. Dat hoort dan allemaal thuis in Noord-Frankrijk! |
Het belangrijkste bij de plaatsing van de verschillende volkeren die genoemd worden door de klassieke schrijvers, is wat men onder Germania en Gallia verstaat. Is Germania Duitsland? Komt Gallia overeen met heel Frankrijk? Uit alle teksten blijkt dat beide vragen negatief beantwoord moeten worden. De "onvolkomenheden" of 'onmogelijkheden' werd door de historici 'opgelost' door de invoering van 'de grote volksverhuizing' of door de klassieke schrijvers op dit punt 'onbetrouwbaar' te noemen. Niet de klassieke schrijvers waren onbetrouwbaar, maar de opvattingen van de historici waren onbetrouwbaar.
Het is uiteraard een opmerkelijk verhaal om de graantransporten in de 4e en 5e eeuw vanuit Engeland in Nederland te laten plaats vinden (zie kaartje hiernaast). De Romeinen hadden Nederland al sinds 260 n.Chr. verlaten. Waar hadden zij nog opslagplaatsen? In Arnhem? (Castra Herculis?). Welke troepen in Nederland moesten bevoorraad worden? De Romeinen hadden zich teruggetrokken in Noord-Frankrijk; laag Nederland was overstroomd vanwege de transgressies, zodat daar prima geen havens meer waren en ook geen scheepvaart meer was, secundo geen enkele Romein aanwezig was om dit graantransport te regelen of te bewaken. Laat je dan je graan vanuit Engeland aanvoeren via Nederland, terwijl je bij Boulogne de overkant ziet en daar de kortste en gebruikelijke oversteekplaats van en naar Engeland ligt? Quadriburgium, in 359 genoemd als een der stations van het graantransport, is Quaedypre, op 3 km ten zuiden van Winoksbergen, of Quarouble of Quievrechain, op resp. 8 en 11 km noord-oost van Valenciennes. Novesium wordt in 359 als station voor het graantransport genoemd. Het is Nouvion-sur-Meuse c.q. Feignies, op 10 km zuid-oost van Charleville-Mezieres. De verwarring met Neuss (D.) was vrijwel onvermijdelijk, vooral toen men het graantransport door Nederland rekonstrueerde, dat immers door de Monden van de Renus naar Gallia werd vervoerd. Niets belet de ondeskundige historici zelfs dit feit in Nederland te plaatsen, waar geen enkele Romein meer te bekennen was. Het zijn enkele van de vele opmerkingen en vragen die over de Nederlandse traditie te maken zijn.
De visie van Albert Delahaye.Dat er heel wat aan te merken is op de geschiedenis van de Nederlanden, zeker die in het eerste millennium, is bij veel belangstellenden en kenners wel bekend. Er bestaan heel wat afwijkende meningen over die geschiedenis. Daaruit zou alleen al de conclusie getrokken moeten worden dat er geen eenduidige opvatting bestaat en alles eens geheel opnieuw beoordeeld moet worden. Of wil men nu echt zelfs tegen beter weten in, in de maling genomen worden, zoals in het sprookje van "De Kleren van de Keizer"?
Als men eenmaal de overtuiging heeft dat Karel de Grote geen paleis heeft gehad in Nijmegen, dan zou het duidelijk moeten zijn dat veel uitgangspunten die juist van dit feit uitgingen, geheel herzien moeten worden.
Als men vervolgens de verblijfplaats of woonplaats van volkeren of stammen zoekt, dient men te onderzoeken waar hun leiders geboren en begraven zijn, waar zij trouwden en met wie. Dan komt men al tot onthutsende ontdekkingen. Zo is de eerste vorst die zich 'Fries' noemde, Robert de Fries, begraven in Cassel in Frans-Vlaanderen. Van het Nederlandse Friesland is hier geen enkele sprake. Ook andere Friese leiderss horen hier thuis. In het Nederlandse Frieslan is van hen geen spoor gevonden, ook geen enkel archeologisch spoor.
Albert Delahaye is in zijn studie uitgegaan van wat de klassieke schrijvers zelf vermelden over de woonplaats van de verschillende volkeren en niet van hetgeen latere historici ervan gemaakt hebben. Hij heeft van zijn bevindingen diverse kaarten gemaakt van hun woonplaatsen. Zie kaarten hierboven van de juiste plaats van Germania, Raetia en Noricus en hieronder van de noordlijnen van Caesar, Plinius en Tacitus. Klik op de kaartjes voor een vergroting. Wat hierbij meteen opvalt dat de klassieke schrijvers elkaar in hun opvattingen bevestigen. Zij plaatsen al deze volkeren (zie het overzicht hierna) ten zuiden van de taalgrens. Caesar, Tacitus, Plinius, Strabo, de Geograaf van Ravenna, het Itinerarium van Antonius, Ptolemeus en andere schrijvers, bevestigen elkaar in de woonplaatsen van deze volkeren, die door historici over half Europa zijn verspreid tot in Polen en Rusland. Van enkele volkeren is duidelijk beschreven dat ze 'woonden aan de kust van de Oceaan'. Anderen worden 'buren van' de Moriniërs genoemd. Dan is plaatsing in midden Duitsland dus een farce.
Julius Caesar, Plinius en Tacitus bevestigen elkaar tot op de meter nauwkeurig. De taalgrens is hierbij een niet te weerleggen fenomeen.
De verschillende volkeren of stammen die door de tradities verkeerd zijn geplaatst.
Als je alle details door de verschillende klassieke schrijvers genoemd met elkaar combineert, kom je in andere streken terecht waar de door hen genoemde volkeren of stammen geplaats moeten worden. Voor enkele van de bekendste volkeren kunnen we verwijzen naar andere hoofdstukken zoals over de Bataven, de Friezen, de Franken en de Saksen. Plaats je deze volkeren op de juiste plaats, dan volgt de rest vanzelf. Benader je deze zaak van de andere kant door de Suevi niet in Zweden (hoe komt men daarop?) maar in Frans-Vlaanderen te plaatsen, dan volgende Franken, Friezen en Saksen ook vanzelf die kant op.
