De Fundamentele verwarring bestaat uit de vraag of Noviomagus uit de klassieke teksten Nijmegen is of Noyon. Het kernpunt waar alles mee begon en waar alles om draait is deze hier genoemde fundamentele verwarring. Deze kwestie ligt aan de grondslag van talloze andere opvattingen, zoals de verwarring rond Trajectum: was het Utrecht of was het Tournehem en Dockynchirica, was dat Dokkum of Duinkerke? Immers als Nijmegen fout is, is Utrecht ook niet de bisschopszetel van Willibrord en werd Bonifatius niet in Dokkum vermoord en dan was de Betuwe ook niet het land van de Bataven. Dat gebeurde allemaal in Noord-Frankrijk! |
In de visie van Albert Delahaye.
In De Mythe wordt de geschiedenis van West-Europa benaderd vanuit de klassieke bronnen, wat uiteraard de enige onafhankelijke mogelijkheid is om de geschiedenis vast te stellen. Rinus Boidin had als arts in het Laurentiusziekenhuis uitvoerig en intensief contact met Albert Delahaye en zijn 'leerschool' goed opgevat en verder uitgewerkt. De conclusies van Boidin komen overeen met die van Delahaye, al gaat hij op meerdere punten verder in zijn onderzoek. Delahaye benoemde veel ervan al, maar kon dat niet verder uitzoeken wegens zijn overlijden in januari 1987. De Mythe kan dan ook beschouwd worden als een voortzetting van de visie en het onderzoek van Albert Delahaye. Ook Vlaanderen in het eerste Millennium van Joël Vandemaele is met enkele nieuwe aspecten, zo'n voortzetting van de visie en het onderzoek van Albert Delahaye.
|
De traditionele geschiedenis. Is alles wat in de traditionele geschiedenis van Nederland is aangenomen wel zo zeker? Er blijken veel onvolkomenheden en zelfs onmogelijkheden te bestaan. Neem bijvoorbeeld de veldtochten van Karel de Grote die in dit boek besproken worden. Die blijken onmogelijk geweest te zijn in de traditionele opvattingen, zowel in afstand als in tijdsduur. Ook de omvang en ligging van Neustria en Austrasia blijkt geheel anders te zijn dan traditioneel wordt aangenomen. |
 |
De Mythe. In De Mythe komen aspecten aan de orde die Delahaye niet uitgezocht heeft, hoogstens een keer genoemd. Zo wordt in De Mythe ook de Genealogie van de West-Frankische Koningen en het Vlaamse Graafschap besproken, maar ook de Koningen en Keizers van het Oost-Frankische Rijk. Zij bepaalden het verloop van de geschiedenis en vooral de locaties waar die geschiedenis geplaatst moet worden. En dan komt men tot geheel andere conclusies. |
De Mythe.
Het is gebruikelijk dat de verschillende landen hun eigen interpretatie geven aan gebeurtenissen. Dat geeft kleur en diversiteit, elk land zijn eigen mythe. Daar is niets mis mee, maar het wordt heel anders als de feiten verschillend worden weergegeven.
Het boek ‘De Mythe’ is zo genoemd omdat er in alle landen hardnekkige historische verhalen blijven voortleven die door harde feiten zijn achterhaald. Rinus Boidin is op zoek gegaan naar deze feiten en discrepanties in de geschiedenis van verschillende landen. Daarnaast heeft hij gezocht naar alternatieven voor dat specifieke stuk van de middeleeuwse geschiedschrijving. Hij heeft zelf geprobeerd een aantal van die ‘Mythen’ te ontmantelen. Uiteindelijk bleek dat er in de klassieke opvatting van de geschiedenis nog wel wat nieuws te ontdekken viel. Er bleken meer gaten in de geschiedschrijving van de Middeleeuwen te zitten dan men zou denken. Na een paar jaar kwam Boidin tot andere inzichten en interpretaties dan de klassieke geschiedschrijving van West-Europa. De geschiedschrijving in dit boek is op veel punten wezenlijk anders dan de geschiedenis die u op school heeft geleerd. De klassieke geschiedschrijving bleek, bij nader inzien, vaak te zijn gebaseerd op mythen die vervolgens een eigen leven gingen leiden.
Dit boek vertelt het verhaal over de bezetting door de Romeinen, de overname van dat rijk door de Merovingers, Francia en haar samenstelling en over het wel en wee van de Karolingers in de vroege Middeleeuwen. Tevens komt de ontwikkeling van Frankrijk, Nederland, België en Duitsland aan bod. Kortom: een verhaal over Europa in de Middeleeuwen.
Een voorbeeld van het verschil in opvatting is de aankomst van St.Willibrord op het vasteland van Europa. In Nederland laat men die aankomst in Katwijk plaats vinden, de Franse en Duitse historici, zelfs de traditie van Echternach, plaatsen die aankomst in Gravelines in Frans-Vlaanderen. En juist in Gravelines bestaat een St.Willibrordustraditie voordat er in Nederland sprake van was. De kerk van Gravelines heeft het patronaat van St.Willibrord en men heeft er zelfs een reliek van de Heilige, verkregen uit Abbeville waar relicten van Willibrord gevonden werden. Het corpus dat men in Echternach heeft, blijkt vals. Lees meer over het Corpus van Willibrord in Echternach.
Daarmee vervalt niet alleen de Nederlandse traditie over Katwijk, maar vervallen ook alle opvattingen over het klassieke Frisia. Het klassieke Frisia lag in Vlaanderen. Lees alles over de klassieke Friezen.