Terug naar de beginpagina. | Naar het overzicht in het kort. |
De geschiedenis omtrent de moord op Willem van Oranje dient herschreven te worden. In de geschiedenisboeken wordt ons een valse mythe voorgehouden. De 'vader der vaderlands' werd niet voor niets Willem de Zwijger genoemd. Over de gruwelijke folterpraktijken en moorden op katholieke geestelijken in Alkmaar, Gorcum en waar niet, zweeg hij. Hij heeft nooit zijn afschuw hierover uitgesproken of laten blijken. En dit ondanks zijn toezegging tot godsdienstvrijheid voor de katholieken. Ook de geschiedenis in het eerste millennium kent een hoog mythe-gehalte dat tot stand kwam door ondeskundig of zelfs gemanipuleerd geschrijf van zich historici noemende (voornamelijk) kerkelijke schrijvers. Zij kenden wat 'potjeslatijn' en meenden die oude Latijnse teksten wel te kunnen lezen en begrijpen. Niets bleek minder waar. Vergelijk het maar eens met wat de 'geleerden' van de tekst op het 'Romeinse schrijfplankje van Tolsum' gemaakt hebben. Lang meende men dat het om koopcontract om een koe ging (hoe typisch Nederlands). Nu blijkt het om een schuldverklaring van een slaaf te gaan. Ook onjuist lijkt mij, aangezien een slaaf geen rechten had en dus ook geen schulden of tegoeden kon claimen, laat staan dat men dat op schrift zou stellen. Kon een slaaf dan lezen? Zo schrijft men in Nederland geschiedenis! Nog enkele voorbeelden van 'clericaal' historisch gemanipuleer: Grote "gangmaker" van deze falsificaties was abt Theoderich van Echternach, die verantwoordelijk kan worden gehouden voor het ontstaan van alle mythen in het eerste millennium. Immers de Willibrordusmythe staat aan de wieg van alle overige mystificaties. In de Middeleeuwen, maar ook in de 16e en 17e eeuw, waren in feite alle historie-schrijvers geestelijken ofwel behoorden tot de 'clerus'. Een enkele 'notaris' vervolmaakte dit gezelschap van historieschrijvers. Het woord 'clerc' is niet voor niets daarvan afgeleid. Lees meer over de "Opvattingen over onze vaderlandse geschiedenis bij de Hollandse Historici der 16e en 17e eeuw. |
De geschiedenis dient herschreven te worden. Uit recent onderzoek blijkt dat er rondom het leven en vooral de dood van Willem van Oranje, onze vader des vaderlands, een geweldige mythe is ontstaan. De historische werkelijkheid is soms ver te zoeken. Na het schot dat Balthasar Gerards in 1584 loste, moet Willem van Oranje op slag dood zijn geweest. De beroemde laatste woorden – “Mijn God, mijn God, heb medelijden met mij en met dit arme volk” – moeten volgens forensisch arts Mat Weststrate naar het rijk der fabelen worden verwezen. De aanslag op de Vader des Vaderlands in het Prinsenhof in Delft is uitgebreid onderzocht en gereconstrueerd door een team van onderzoekers. Weststrate onderzocht daarbij de gevolgen van het schot van Balthasar Gerards op het lichaam van Willem van Oranje. Hij vertaalde ondermeer het originele sectierapport van de bekende 16e eeuwse arts Pieter van Foreest opnieuw in hedendaags Nederlands: “Mijn conclusie is dan ook dat de kogel bij de vijfde rib naar binnen is gegaan, bij de achtste rib naar buiten is gegaan en dat hij de linkerzijde van de hartkamer heeft weggeslagen. Dan treedt de dood onmiddellijk in en de mogelijkheid dat hij nog iets heeft gesproken acht ik uitgesloten.” Er zijn opvallende overeenkomsten met de mythe-vorming van de geschiedenis in het eerste millennium. Er zijn meer teksten die vanuit het Latijn al of niet opzettelijk 'verkeerd vertaald' zijn en de geschiedenis een andere wending hebben gegeven. De boeken van Albert Delahaye staan er vol mee. Zie ook de voorbeelden in de kolom hiernaast. In de 16e en 17e eeuw gebeurde het wel meer dat men geschiedenis 'schreef' vooral om de propagandistische enscenering van de Nederlandse staat te dienen en niet de historische werkelijkheid. Juist in deze tijd ontstonden ook andere mythen, zoals de Batavenmythe, om vooral de soms wrede strijd tegen de onderdrukker, Spanje, te vergoeilijken. Ook met andere archeologische sporen is soms flink gesjoemeld, om vooral maar het gelijk aan de kant van de geschiedschrijvers te krijgen. Denk aan de opgravingen in Wijk bij Duurstede en de nep in de archeologie van Nijmegen. Toch blijven er ook hier nog enkele zaken onbeantwoord. Het is een algemeen bekend feit dat men het in de 16e en 17e eeuw niet zo nauw nam met de historische waarheid. De propaganda van eigen opvattingen stond voorop. We zien dat ook met betrekking tot de mythevorming rondom de Bataven, die juist in de strijd met Spanje de heldhaftigheid van het oer-Nederlandse volk moest verbeelden. We weten nu dat het pure propaganda was, waarbij de historische waarheid heeft ingeboet. Eindelijk is duidelijk wie het Wilhelmus heeft geschreven. Volgens Nederlandse en Vlaamse onderzoekers was het de 16de-eeuwse dichter Petrus Datheen een van de belangrijkste raadsmannen van Willem van Oranje. De wetenschappers lieten nieuwe computertechnieken los op het Wilhelmus, dat werd vergeleken met werk van verschillende auteurs. De schrijfstijl van Datheen komt overeen met die van ons Nederlands volkslied. (bron: AD/AC 11-5-2016). Het is dus nu een achterhaalde mythe dat Marnix van St.Aldegonde de schrijver geweest zou zijn. Petrus Datheen, ook wel Pieter Datheen, Pieter Dathen of Petrus Dathenus (Kassel Frans-Vlaanderen ca 1531 - Elbing in West-Pruisen, 17 maart 1588) was een psalmberijmer die een belangrijke rol speelde bij de calvinistische Reformatie in de Zuidelijke Nederlanden. Hij werd, na omzwervingen in ballingschap, een van de leidende theologen van de officiële hervormde kerk in de Noordelijke Nederlanden, waarin hij de orthodoxe partij koos. Van 1566 tot 1773 vormde de psalmberijming van Datheen de belangrijkste liedbundel van de Nederduits Gereformeerde Kerk, later genoemd de Nederlandse Hervormde Kerk. De melodie van Het Wilhelmus is van Franse oorsprong. Het was een oud soldatenlied dat in marstempo gezongen werd. Ook hier zien we dat een oh zo Hollands lijkend Volkslied net als veel andere 'Nederlandse geschiedenis' uit het zuiden komt en wel ook alweer uit Frans-Vlaanderen. Waarvan Acte! Lees meer over 'Hollandse'? tradities. In het boek "De Ware Kijk Op" vind je meer voorbeelden van manipulaties met historisch overleveringen. |