Zo schreef en schrijft men geschiedenis! Het "algemeen aanvaarde beeld" is de geschiedenis zoals men DACHT dat die zich in Nederland had voorgedaan. Deze geschiedenis is grotendeels in de 15e tot de 17e eeuw samengesteld op grond van toen bekende en aangenomen gegevens. Elke argument dat later aangevoerd werd en niet overeenkwam met dit aangenomen beeld van onze geschiedenis, werd onjuist verklaard. Zelfs ondubbelzinnig duidelijke teksten werden vals verklaard en ter zijde gelegd, omdat zij niet pasten in dat "algemeen aanvaarde beeld". Een FEIT werd weerlegd met een MENing. Van veel algemeen aanvaarde zaken in de geschiedenis van ons land, is nooit enig fundamenteel bewijs van de juistheid ervan gegeven, zelfs niet door de archeologie. Als onweerlegbare feiten in tegenspraak zijn met een aanvaarde, dus niet vaststaande en nooit bewezen geschiedenis, worden die feiten als onjuist bestempeld. Dat is wat historici onder wetenschap verstaan. Voor hen draait de zon nog steeds rond de aarde! Voor hen is de aarde nog steeds plat! De "Nederlandse geschiedenis" kent nog steeds vele vraagstukken. Alles wat wij Nederlanders van onze geschiedenis tussen de 1e en 10e eeuw meenden te weten, staat in buitenlandse, voornamelijk FRANSE kronieken. Het toepassen ervan levert de volgende absurditeiten op: 1. de veronderstelling dat Franse schrijvers belangstelling zouden hebben voor deze 'uithoek' van Europa: 2. dat zij op de hoogte zouden zijn van gebeurtenissen hier en 3. dat zij zaken uit hun eigen omgeving onbeschreven zouden laten. Was het wel de "Nederlandse geschiedenis" die deze buitenlandse schrijvers beschreven?

Pastoors en dominees. Het waren vooral pastoors, dominees en enkele 'geleerde'die wat potjeslatijn kenden die de Nederlandse geschiedenis hebben bepaald. De invoering van de onderdelen van deze mystifikatie is vanzelfsprekend niet in één slag gebeurd. Men kan integendeel van elk onderdeel afzonderlijk vrij nauwkeurig de tijd aangeven, waarop het volkomen nieuw de kop opstak. Het is ingezet in de 12e eeuw: in de de 17e eeuw hebben de post-humanisten en de eerste wetenschappers in de historie bepaalde fabeltjes tot fundament van de Nederlandse geschiedenis verheven. De Peutinger-kaart spant de kroon. Al werd een strookje van deze kaart reeds langer in het vage op Nederland toegepast, pas in het begin van de 20-ste eeuw heeft men dat voor het eerst hardop beweerd. Opvattingen uit de Middeleeuwen (tot 1500) en de 16e en 17e eeuw worden nog steeds voor volle waarheid gehouden, al werd aangetoond dat deze opvatting fout is. De bekendste zijn wel de opvattingen van de Nijmegenaren Willem van Berchen (kanunnik) en dominees vader en zoon Smetius, die de hele geschiedenis van Romeins en Karolingisch Noviomagus en van de Bataven naar Nijmegen hebben gehaald. Hun geschriften bevatten zoveel fouten dat ze in de tegenwoordige literatuur niet meer worden aangehaald, wil men als historicus serieus genomen worden. Ook het Bronnenboek van Nijmegen vermeldt hun geschriften niet. Toch worden hun foutieve denkbeelden nog steeds als uitgangspunt gehanteerd bij veel historische opvattingen. En dat noemt historisch Nederland wetenschap! Hieronder verzamelen we een aantal zaken die als mythen zijn ontstaan en nu algemeen als vaststaande traditie worden beschouwd. De vragen "Wanneer werd iets voor het eerste beweerd? En door wie?" zijn hierbij als uitgangspunt gehanteerd.

Het is wel duidelijk dat vóór de 12e eeuw nog niemand in Nederland had gehoord van St.Willibrord, St.Bonifatius, de Noormannen of Karel de Grote. Ook de traditie van de Bataven was nog totaal onbekend. Dat komt pas in de 16e eeuw voor het eerst voor in Nederlandse geschriften.

Jaartallen met betrekking tot het ontstaan van de mythen.
Van de uitspraak van prof.Hugenholtz: "We hebben een traditie sinds de Romeinen in handen" blijkt niets te kloppen.

• 47-258: Romeinse occupatie in ons land. In alle plaatsen eindigt de Romeinse occupatie tussen het jaar 250 en 260, ook in Utrecht. Slechts Nijmegen en Cuijk hebben mogelijk nog een kortstondige verblijf van "Romeinen" gekend in de 4e eeuw, hoewel dat zeer omstreden is. Romeinse munten en Romeins aardewerk werden ook door anderen dan Romeinen gebruikt, dus vormen geen bewijs voor de aanwezigheid van Romeinen. En de aanwezigheid van een Romeins legioen in eenmaal prijsgegeven gebied, toen de Romeins grens al in op de taalgrens lag, en in de tijd dat de Romeinen op verschillende plaatsen in het Romeinse rijk problemen ondervonden, tart elke logica. Daarvoor zullen sterke en overtuigende bewijzen op tafel moet komen en die zijn er niet. Met wat munten of scherven kan men niets bewijzen!
• 260: begin van de Duinkerke 2 transgressies. Laag en midden Nederland kwamen volledig onder water te staan. Het niveau van de rivieren steeg met vele meters. Deze Duinkerke-2 transgressie duurde tot de 9e eeuw, met enkele kortere perioden van regressie.
• 690-739: St.Willibrord bisschop van Trajectum (is Tournehem in Frankrijk). St.Willibrord werd in zijn klooster te Aefternacum (is Eperleques op 6 km. van Tournehem) begraven.
• Voor de jaartallen vanaf 741 tot en met 829 verwijzen we naar de Annales Regni Francorum wat de belangrijkste bron over de Frankische Koningen is. Ook in de boeken van Albert Delahaye komen deze jaartallen ter sprake en is conclusie toch een andere dan de traditionele Nederlandse.
• 870: terugkeer van bisschop Hunger in Trajectum, die toen een lijst van voormalige bezittingen van het bisdom en klooster van St.Willibrord opstelde. Het bisdom werd "Vetus Trajectum" (is het oude/vroegere Trajectum) genoemd en zetelde enige tijd in Daventria (is Desvres), Thilia (is Tilques) en Dorestadum (is Audruicq).
• 890: de graaf van Montreuil liet de relieken van St.Willibrord overbrengen van Fontenelle naar de kerk van St.Wulfram te Abbeville waar ze in 1712 teruggevonden zijn.
  

  10e eeuw:

• 940: Balderik wordt de eerste bisschop van Utrecht. Hij vraagt het klooster in Gent om de eerste vita van St.Lebuinus. (Levinus-Lieven van Gent)
• 973: een groep Benedictijner monniken vestigt zich in een klooster te Berg (Luxemburg) onder de titelatuur van St.Willibrord en de oude naam Aefternacum, later 'verduitst' tot Echternach. De documentatie uit 870 van bisschop Hunger van Trajectum (Tournehem) verhuisde mee.
• 974: het echte Dorestadum blijkt nog te bestaan en komt voor in een oorkonde waarin de vroeger verleende tolvrijheid wordt bevestigd. Het spreekt de opvatting van de R.O.B. tegen (zie bij Dorestad.
• 993-1093: Dirk I van Holland trekt vanuit Vlaanderen kolonisten uit Frisia aan om waterwegen te beheersen. De eerste graven van Holland en Gelre kwamen net als de kolonisten uit (Frans) Vlaanderen.
  

  11e eeuw:

• 1018: de nederzetting Munna wordt op bevel van keizer Hendrik door bisschop Adelbold van Utrecht en hertog Godfried van Lotharingen vernietigd. Munna is de echte naam van het oude Wijk bij Duurstede.
• 1021: de eerste Hollandse kroniekschrijver Alpertus Mettensis vermeldt niets over St.Willibrord, terwijl hij schreef over het ontstaan van het bisdom Utrecht.
• 1031: bij de inwijding van de nieuwe kerk in Echternach wordt niets vermeld over de relieken van St.Willibrord.
• 1046: Dit jaartal vraagt onze speciale aandacht. In dit jaar verschijnt voor het eerst Hamaland als een Nederlands landschap in de bronnen. Echter, en hier wordt het dubbel oppassen, het heeft niets te maken met het oude graafschap uit de 9e eeuw dat immers in Frankrijk lag. Lees meer over het klassieke Hamaland.
• 1047: het Karolingisch paleis te Noviomagus (Noyon) wordt door de Vlamingen verwoest op hun veldtocht naar Verdun, dat ook verwoest wordt.
• 1047: Echternach schenkt relieken van St.Willibrord aan Prüm (en in 1098) en Brunswijk (1051). We noemen deze relieken de Luxemburgse relieken.
• In de elfde eeuw ontstaat de geheel nieuwe naam Betuwe, betere grond, in Nederland, naast haar opponent Veluwe, slechte grond.
  

  12e eeuw:

• 1100: zeventig jaar na de inwijding van de nieuwe kerk te Echternach wordt aan de hand van een wonderlijk verhaal vermeld dat de (Luxemburgse) relieken van St.Willibrord er in 1031 al waren teruggevonden. "In de derde sarcofaag trof men een ongeschonden zijden pallium aan, met een nog gekleed in ongeschonden kazuifel en boetekleed geheel gaaf lichaam. Uit de sarcofaag steeg een welriekende rook op, die het gezicht verblindde. Abt Humbertus stak zijn hand in de sarcofaag en man er met grote vrees een rib uit. Een monnik die per toeval tegen de kist leunde werd plotseling genezen van totale verlamming". De historische betrouwbaarheid van dit verhaal in nul komma nul, daar het in zijn geheel en letterlijk is ontleend aan het Vita Hilarionis van Hieronymus.
• 1122: bisschop Godebald verleent Utrecht stadsrechten.
• 1124: De Mariakerk van Brugge vraagt en krijgt relieken van St.Bonifatius en gezellen van bisschop Godebald van Utrecht.
• 1139: Bul, waarbij paus Alexander III de abdij Rijnsburg in bescherming neemt en de goederen ten dienste van de abdij laat tegen een jaarlijksen cijns. 5 november 1179. Nonis Novembris indictione XIII. aano MCLXXVIIII, pontificatus vero Alexandri pape anno XXI. Dit is het oudste originele archiefstuk van het Nationaal Archief.
• 1143: de kerk van de abdij van Egmond, gesticht vanuit Gent, wordt door bisschop Hartbert van Utrecht ingewijd.
• 1145: door een Duitse kanselarij wordt voor de eerste keer de naam Noviomagus als latinisatie op de nieuwe stad Neimaia geplakt, overigens zonder de minste bedoeling tot vervalsing of het willen opdringen van welke suggestie dan ook.
• 1155: bouw van de burcht op het Valkhof te Nijmegen door Frederik Barbarossa, die op een gedenksteen laat verwijzen naar de eerste bouwers, de Romeinen en Karel de Grote niet noemt. Dit terwijl hij toch een groot bewonderaar en volgeling van deze keizer was.
• 1156: Echternach schenkt Luxemburgse relieken van St.Willibrord aan Himmerode.
• 1156: Echternach zegt 25 kerken in Holland te bezitten, die tevoren nergens genoemd zijn. De claim wordt door de graaf van Holland afgewezen als onzin. Men had er nog nooit van Willibrord gehoord.
• 1157: Stichting van de eerste St.Willibrordkerk buiten Frans Vlaanderen in Klein Zundert (Noord-Brabant). Deze kerk werd gesticht vanuit de abdij van Tongerlo (B) en was de eerste en meest noordelijke kerk vernoemd naar St.Willibrord. In Noord-Nederland was de naam St.Willibrord nog onbekend.
• 1165: de naam Fresones (Friezen) wordt in Nederland voor het eerst genoemd.
• 1170: Echternach schenkt Luxemburgse relieken van St.Willibrord aan Trier.
• 1191: de abdij van Echternach schrijft dat het niet in het bezit is van goederen of kerken in Brabant, Gelre, Peelland, de Schelde en de beide Bevelanden. Hieruit blijkt dat de abdij aI zwaar (en onjuist) aan het interpreteren was geslagen bij het aanwijzen van streken, die nooit enige relatie met St. Willibrord hebben gehad. Deze brief vormt de sleutel tot het oplossen van de Brabantse en andere mythen.
• 1196: het oudste archiefstuk in Nijmegen dateert uit dit jaar.
  

  13e eeuw:

• 13e eeuw: eerste vermelding van St.Bonifatius als martelaar in Dokkum.
• 1200: ontstaan van de mythe van Echternach waarbij St.Willibrord ook werd genoemd als bisschop van Trajectum, zijnde Utrecht.
• In de loop van de 13e eeuw ontstaat te Echternach pas het denkbeeld dat in een aantal plaatsen in Brabant bezittingen van St.Willibrord hebben gelegen. Aanvankelijk localiseerden de abdij er slechts 4 plaatsen: Waderloo, Dissena, Durnium en Baclaos. Pas laat in de 15e eeuw voegde de abdij er een paar andere aan toe. Hisotici deden de rest van de mistyficaties.
• 1230: Nijmegen verwierf voor het eerst 'stads'rechten. Hoewel stads?rechten? Over Nijmegen als aanduiding van een gevestigde burgerlijke samenleving komt pas samenhangend bronnenmateriaal tevoorschijn, wanneer de nederzetting op de Waaloever in 1230 van de Duitse keizer bepaalde privileges verwerft en haar eigen vormen van bestuur en rechtspraak gaat ontwikkelen. Over de vroegste periode van de 'stad' Nijmegen zijn helaas niet veel gegevens (meer) voorhanden, maar vanaf het jaar 1400 is een bronnencollectie beschikbaar. (Informatie: dr.G.Pikkemaat, Geschiedenis van Nijmegen, 's-Gravenhage 1988).
• 1233: op het stadszegel van Nijmegen met Latijnse inscriptie heet de plaats gewoon Numegen.
• 1247: verpanding van Nijmegen aan graaf Otto van Gelre. De verpanding betreft de stad en de burcht. Nijmegen heeft geen enkele zeggenschap meer over eigen bestuur en rechtspraak.
• 1250: de Annalen van Egmond beschrijven de gebeurtenissen in Holland tot het jaar 1248. Uit de periode 875 tot 900 staat er geen enkele detail over Nederland in: geen Dorestad en evenmin iets over St.Willibrord.
• 1265: op het stadszegel van Nijmegen met Latijnse inscriptie heet de plaats Numagen.
• 1273: inwijding van de St.Stevenskerk in Nijmegen door wijbisschop Albertus de Grote van Keulen, die verwijst naar het oude kerkhof en de oude kerk van Nijmegen, zijnde St.Nicolaaskapel. Nijmegen ressorteerde onder het bisdom Keulen en niet onder Utrecht (!).
• 1282: Nijmegen wordt in eigen land voor het eerst Noviomagus genoemd, naar analogie van in die tijd gebruikelijke latinisatie van plaatsnamen.
• 1295: de eerste vermelding van Willibrord als bisschop van Utrecht bij Melis Stoke. Daarentegen rept hij met geen woord over de Noormannen.
  

  14e eeuw:

• 1301: voor het eerst worden vanuit Echternach op verzoek van Utrecht, enkele Luxemburgse relieken van St.Willibrord aan de kerk van Utrecht geschonken.
• vanaf 1305 verschijnen de eerste vermeldingen in Nederland van het feest van St.Willibrord.
• 1315: Echternach schenkt nogmaals Luxemburgse relieken van St.Willibrord aan Trier.
  

  15e eeuw:

• 1425: van "Germania" van Tacitus wordt een kopie ontdekt in de kloosterbibliotheek van Hersfeld (Hessen-Kassel, Duitsland). Een aantal reeds ontstane mythen hebben er mede toe geleid dat dit boek volledig werd misverstaan. Het "begrip" Germania had intussen een totaal andere betekenis gekregen. Tacitus' Germania werd vervolgens volledig verkeerd toegepast op Duitsland.
• 1480: Willem van Berchen noemt Nijmegen voor het eerst het Noviomagus van Karel de Grote. Het vermeldt dit gelezen te hebben bij Gregorius van Tours, wat de leugen al aantoont. Hij kan dit onmogelijk bij Gregorius van Tours gelezen hebben, die immers twee eeuwen voor Karel de Grote leefde en nooit over hem geschreven kan hebben.
• 1492: de Luxemburgse relieken van St.Willibrord blijven op het hoofdaltaar van de abdijkerk van Echternach tentoongesteld.
• 1498: in Echternach wordt op wonderbaarlijke wijze het complete corpus van St.Willibrord teruggevonden, wat onmogelijk is aangezien veel lichaamsdelen als reliek aan verschillende kerken geschonken zijn. Dit corpus wordt heden nog in Echternach bewaard.
  

  16e eeuw:

• 1507: de Peutingerkaart wordt "teruggevonden" door Konrad Celtes, die de kaart schenkt aan Konrad Peutinger (de naamgever van de kaart). Alle interpretaties van de kaart zijn dus van ná 1507. Ondertussen hadden een aantal mythen al ingang gevonden en werden deze op de kaart van toepassing geacht en ermee "bevestigd".
• 1517: Cornelius Aurelius (is de kanunnik Cees Geritszoon van Gouda) schrijft voor het eerste over Bataven in Nederland, die hij in Holland plaatst. Zelfs zijn naam is onjuist, want zijn vader heette geen Gerrit, maar Gerard. Ook de latinisatie van Gouda in Goudanus=Aurelius kan men onjuist noemen. Hieruit blijkt des te meer dat deze kanunnik weinig kennis van Latijn had, laat staan van historie. Toch vormt zijn geschrijf nog steeds een van de basisuitgangspunten van historisch Nederland.
• 1537: in Echternach wordt een altaar opgericht in de kamer waar St.Willibrord overleden was. Dit terwijl het klooster uit 973 stamt, ruim twee eeuwen na het overlijden van St.Willibrord. Overigens is St.Willibrord niet in Echternach overleden, maar in de stad Trajectum.
• Het is opvallend dat vóór 1559 van enige officiële verering van Sint Willibrordus, Sint Bonifatius en andere geloofsverkondigers geen sporen te vinden zijn. Van een devotie tot Willibrord, Servatius, Bonifatius, Lebuinus, Plechelmus, Odulphus, Jeroen of andere Nederlandse heiligen vernemen wij in de middeleeuwen niets. (Bron: L.J.Rogier, II p.763)
• 1598: eerste uitgave in druk van de Peutingerkaart wordt publiek. De kaart is een kopie uit de 12e/13e eeuw van een Romeinse wegenkaart die oorspronkelijk uit het eind van de 4e eeuw stamt. Pas na 1598 is men voor het eerst over Nederland en de Betuwe als het land der Bataven gaan spreken. Tevoren bestond deze "traditie" dus geenszins.
• 1566: De zo op en top te boek staande 'Nederlandse' Beeldenstorm uit 1566, begon in Frans-Vlaanderen en wel in de plaats Steenvoorde (nu net over de Belgische grens in Noord-Frankrijk gelegen).
  

  de 17e eeuw:

• 1600: de term Bataaf wordt voor het eerst in Nederland vermeld. In de 17e eeuw wordt de tekst van Einhard over het Eiland van de Bataven voor het eerst op de Betuwe en Nijmegen toegepast.
• 1624: de Luxemburgse relieken van St.Willibrord worden onder het hoofdaltaar van de abdijkerk van Echternach geplaatst, omdat ze het uitzicht zouden belemmeren.
• 1645: Johannes Smetius noemt Nijmegen voor het eerst het Oppidum Batavorum van de Batavieren.
  

  18e eeuw:

• Pas na de 17e eeuw wordt de naam Teutoburgerwoud gebruikt voor het gebied ter hoogte van Osning (D). (Bron: R.Pörtner, blz.19). Het Teutoburgerwoud (de naam zegt het al) moet gezocht worden in het gebied van de Teutonen, die in de omgeving van Kortrijk-Doornik woonden. De locatie in Duitsland is slechts het gevolg van de overige mythen rondom de verkeerde geografie van de Romeinen. Op grond van dezelfde mythen werden de Baguarii in Beieren gedacht, terwijl het de bewoners van Bavay in Noord-Frankrijk waren.
• 1712: de Franse relieken van St.Willibrord werden teruggevonden in de kerk van St.Wulfram te Abbeville. Het rechter scheenbeen (tibia) werd geschonken aan de kerk van Gravelines, dat vanouds een Willibrord traditie had en nog steeds het patronaat van St.Willibrord draagt, evenals de kerk van het nabijgelegen Bourbourg ook het patronaat van St.Willibrord draagt.
• 1713: Bij de Vrede van Utrecht kwam Frans-Vlaanderen aan Frankrijk. Tot die tijd had het tot de 17 provinciën van de Nederlanden behoord en was de geschiedenis die daar plaats vond, ook de geschiedenis van de Nederlanden (!).
• 1793: tijdens de Franse revolutie wordt de abdijkerk van Echternach geplunderd en de relieken van St.Willibrord worden weggeworpen.
  

  19e eeuw:

• 1803: er werd een procesverbaal opgemaakt van de Franse relieken van St.Willibrord te Abbeville. Op een der zakken waarin de relieken zaten stond het opschrift "Dit zijn de relieken van de heilige Willibrord, bisschop en belijder". Het rechterscheenbeen bleek te ontbreken. Dat scheenbeen was in 1712 (zie daar) aan de St.Willibrorduskerk van Gravelines geschonken. De relieken werden tentoongesteld op de koorgalerij van de St.Wulframkerk.
• 1829: de Luxemburgse beenderen van St.Willibrord kregen een vaste plaats in de parochiekerk van Echternach.
• 1853: herstel van de kerkelijke hiërarchie in Nederland, waarbij Utrecht aartsbisdom werd. St.Willibrord wordt niet genoemd als kerkpatroon van Nederland.
• 1887/1888: In de allereerste determinatie van de Peutingerkaart door Konrad Miller noemt hij 4 plaatsen in Nederland: Leiden, Rotterdam, Dordrecht en Nijmegen. Deze determinatie bleek een slag in de lucht. Pas daarna zijn andere namen van de peutingerkaart op Nederland van toepassing bedacht.
  

  20e eeuw:

• 1906: de Luxemburgse relieken van St.Willibrord worden in de basiliek van Echternach geplaatst. Daar worden deze Luxemburgse relieken nog steeds massaal vereerd.
• 1923: stichting van de Keizer Karel Universiteit in Nijmegen, welke naam in 1980 werd vervangen door Katholieke Universiteit Nijmegen en in 2004 door de naam Radboud Universiteit Nijmegen. Met deze namen gaat de universiteit steeds in de fout. Radboud was van 899-917 bisschop van Trajectum (=Tournehem) en niet van Utrecht.
• 1927: Archivaris M.Daniëls meent als eerste dat het Ulpia Noviomagus in West-Nijmegen aan de Waal gelegen was.
• 1929: op het Domplein in Utrecht worden Romeinse resten opgegraven waarop een 30-tal keer de naam Albiobola voorkomt. Vollgraff concludeert daaruit dat "Witte Burcht" de naam van Romeins Utrecht was.
• 1930: Nijmegen viert het 700-jarig bestaan van de stad. Historisch gezien volkomen juist!
• 1939: Willibrordviering t.g.v. zijn 1200e sterfdag.
• 1939: Dr.P.Boeren publiceert dat St.Willibrord eigenliijk de titel "apostel van Brabant" zou moeten hebben i.p.v. die van Holland of Friesland.
• 1940: de St.Wulframkerk te Abbeville is door de oorlogshandelingen uitgebrand. De Franse relieken van St.Willlibrord werden nog wel gered, maar zijn na de oorlog niet meer teruggevonden.
• 1940: St.Willibrord wordt nu pas officieel kerkpatroon van de Nederlandse kerkprovincie.
• 1954: eerste publicaties van Albert Delahaye waarbij het Karolingische karakter van Nijmegen betwijfeld wordt.
• 1955: Nijmegen wil het 1800-jarig bestaan van de stad gaan vieren.
• 1955: Nijmegen viert in juli plots het 1850-jarig bestaan van de stad.
• 1959: prof.dr.J.E.Bogaers noemt Nijmegen voor het eerst Municipium Ulpia Noviomagus Batavorum. In zijn inaugerale rede verklaart hij eveneens voor het eerst de letters A MAC als A Municipio Aelio Canninefatium. Hij stelt deze plaats zonder verdere bewijsvoering gelijk met het van de Peutingerkaart bekende Foro Adriani.
• 1962: in Nijmegen wordt een standbeeld van Keizer Karel de Grote opgericht. Dat is 12 eeuwen na dato.
• 1965/1966: publicatie van "Vraagstukken in de Historische Geografie van Nederland" door Albert Delahaye.
• 1967-1978: opgravingen te Wijk bij Duurstede waarbij vele miljoenen overheidsgeld verspild zijn en waar de uiteindelijke conclusie was dat er geen enkel archeologisch bewijs is gevonden voor de determinatie Dorestadum.
• 1993: opgravingen op het Domplein tonen aan dat de oudste kerk in Utrecht (de H.Kruiskapel) uit de 10e eeuw stamt.
  

  21e eeuw:

• 2005: Nijmegen viert het 2000-jarig bestaan van de stad. Dat zou dus betekenen dat Nijmegen gesticht is in het jaar 5 n.Chr. Dit is in tegenspraak met alle historische bevindingen, waarbij de oudste archeologische sporen in Nederland nooit voor het jaar 14 na Chr. gedateerd werden. Men heeft zich ook altijd op het standpunt gesteld, dat de eerste bewoning in Nijmegen door de Romeinen is geschied. En de Romeinen waren in het jaar 5 n.Chr. nog niet tot Nijmegen gevorderd.
  Het spreekt ook de bevindingen van prof. dr. H.Brunsting tegen die in zijn boek "400 jaar Romeinse bezetting van Nijmegen" op blz. 8 vermeld: "Maar hoogst opvallend is ter plaatse het bijna totale gemis aan vondsten (scherven, munten) uit Augusteïsche tijd." Ofwel: de geschiedenis van Nijmegen begint in elk geval niet vóór het jaar 14 n.Chr.
  Bovendien merkt Van Es (De Romeinen in Nederland, p.92) op "Aanwijzingen voor de aanwezigheid van een Romeins garnizoen te Nijmegen in het midden van de 1e eeuw zijn er niet. Of er eerder een versterking is geweest is tot op heden niet ontdekt." Dat betekent dat Nijmegen voor het jaar 47 (algemeen als jaartal van de eerste Romeinse bezetting aanvaard) niet bestond. En ook al zou er een enkele munt of scherf uit de tijd van Augustus gevonden zijn, dan bevestigt dat nog steeds niet het bestaan van Nijmegen als stad in die tijd. Zie bij Muntvondsten.

Bestel en lees het boek "De Ware Kijk Op" en oordeel zelf.