De Fundamentele verwarring bestaat uit de vraag of Noviomagus uit de klassieke teksten Nijmegen is of Noyon. Het kernpunt waar alles mee begon en waar alles om draait is deze hier genoemde fundamentele verwarring. Deze kwestie ligt aan de grondslag van talloze andere opvattingen, zoals de verwarring rond Trajectum: was het Utrecht of was het Tournehem. En Dockynchirica, was dat Dokkum of Duinkerke? Immers als Nijmegen fout is, is Utrecht ook niet de bisschopszetel van Willibrord en werd Bonifatius niet in Dokkum vermoord en dan was de Betuwe ook niet het land van de Bataven. Dat gebeurde allemaal in Noord-Frankrijk!
|
|
De visie van Albert Delahaye.
Het Oera Linda Boek is authentiek, als je de plaatsen maar op de juiste locatie plaatst. Degene die het voor vals verklaarden hebben nooit begrepen dat het niet over Nederlands Friesland gaat, maar over Frisia in Vlaanderen. Daar zijn (bijna) alle plaatsamen terug te vinden, soms nog met eenzelfde naam. Deze plaatsen vallen precies samen met Tacitus' Germania, wat een bevestiging van de juistheid is. Een aantal plaatsen worden al genoemd in het hoofdstuk over het Oera Linda Boek. Dat de Friezen Vlamingen waren wordt aangetoond met een Oud Vers bi 't Swin, dat uit de 11e of 12e eeuw stamt, dus vóór elke 'Nederlandse' literatuur. Het wantrouwen tegen de authenticiteit nam juist verder toe door degenen die ook andere opvattingen van Delahaye niet konden accepteren. Aan de hand van deze hele lijst plaatsnamen hieronder, is de authenticiteit wel degelijk aan te tonen, ook al zorgen meerdere doublure-namen weer voor de nodige verwarring, zoals in de hele studie van Delahaye. Juist andere klassieke bronnen, maar ook de archeologie, bevestigen de juistheid van de visie van Delahaye. De cijfers achter elke plaatnaam verwijzen naar de betreffende teksten uit dit boek van Albert Delahaye. Dit boek is niet uitgegeven, maar de teksten zijn te vinden in andere boeken van Albert Delahaye. U vindt uit het Oera Linda Boek al veel locaties van darin genoemde plaatsen. Een ander voorbeeld zijn de plaatsen uit de Oorkonden van het klooster Werethina. Ze liggen allemaal in Frans-Vlaanderen. Uit alle boeken van Albert Delahaye is een register van ruim 4700 plaats-, eigen- en begripsnamen samengesteld. Dat register vindt U in hier..
Het is nog steeds niet te verklaren dat Nederlandse historici, die zomaar locaties uit hun mouw schudden alsof het niets is, er toch niet in slagen de overige 96% van de plaatsen uit de oude kronieken in Nederland te lokaliseren en deze dan maar overslaan, alsof het ook maar niets is. Het aantal overgeslagen plaatsnamen is tekenend voor de geschiedenis van de Lage Landen (Les Pays-Bas) in het eerste millennium. De 'naamkundigen' prof.dr.D.P.Blok en dr.M.Gysseling schrijven in hun toponymische woordenboeken bij respectievelijk 843 en 511 plaatsen «onbekend» (in Nederland). Als honderden plaatsnamen uit de klassieke teksten in Nederland onvindbaar zijn, maar in Frans-Vlaanderen zo zijn aan te wijzen, moet het toch wel tot je doordringen dat je in Nederland in de verkeerde streek aan het zoeken bent.
Laat je hierbij niet misleiden door een enkele overeenkomstige plaatsnaam die toch 'zeker' lijkt te zijn. Is Daventria Deventer of was het toch Desvres? Ligt Deventer in Gallië? Bekijk dan eerst in hoeverre er sprake is van een doublure.
De juistheid van de visie van Delahaye wordt bevestigd door de lijsten van plaatnamen uit de boeken van Albert Delahaye. Uit die boeken is een register van meer dan 10.000 plaats-, eigen- en begripsnamen samengesteld. Dat register vindt U in hier. De hier genoemde plaatsnamen komen overeen met wat de Romeinse (zoals Tacitus) en Griekse (zoals Ptolemeus) schrijvers vermelden. Een voorbeeld van plaatsen geven de Oorkonden van het klooster Werethina en plaatsnamen uit het Oera Linda Boek. Ook de lijst van goederen van St.Willibrord en de lijst van Echternachse goederen in Friesland en de lijst van ruim 500 plaatsnamern in de Batua en Taxandria bevestigen de juistheid van de visie van Delahaye.
Al deze plaatsen liggen in (Frans-)Vlaanderen.
Onvindbaar!
Honderden plaatsnamen uit de klassieke historische bronnen zijn onvindbaar in Nederland, Duitsland of Luxemburg, maar zijn wel aan te wijzen in Vlaanderen.
- 362 namen van het bisdom Trajectum zijn onvindbaar in Utrecht;
- 214 namen van de abdij Aefternacum zijn onvindbaar bij Echternach (Lux);
- 206 namen van de abdij Werethina zijn onvindbaar bij Werden (D);
- 305 namen van de Fresones zijn onvindbaar in Friesland of Schleswig-Holstein (D);
- 550 namen van de Batua en Taxandria zijn onvindbaar in de Betuwe of in Brabant;
- de Romeinse namen van Germania zijn onvindbaar in Duitsland.
Deze lijst van plaatsnamen is het gevolg van een massale emigratie van het oude naar het nieuwe woongebied. We geven hier de lijst van plaatsnamen zoals ze voorkomen in het Oera Linda Boek, met daarachter de Vlaamse naam die nog steeds bestaat. Het Oera Linda Boek bevat ruim 150 plaatsnamen, waarvan geen enkele met Nederlands Friesland in verband te brengen is. De streek- en riviernamen spreken nog sterker een Nederlandse lokalisatie tegen. We laten ons natuurlijk niet meer misleiden door een aantal schijnbare doublures zoals Alikmarum, Dokhem, Egmuda, Flevum, Almere, Flieland, Grenega, Liutwerde, Mannagarda, Medeasblik, Ommelanda, Stavia, Texland en Wyrringa. Dit zijn alle naamkundige vruchten van de mythen, ver van hun authentieke plaats hergebruikt, te vergelijken met de massa Hollandse plaatsnamen, die de Nederlanders over de hele wereld hebben rondgestrooid.
Men moet duidelijk onderscheid maken tussen de echte en de schijnbare doublures. Echte doublures zijn de plaatsnamen, die gelijk of ongeveer gelijkluidend onafhankelijk van elkaar in twee geheel verschillende streken ontstonden, waarbij geen wederzijdse beïnvloeding of ontlening aan te wijzen is. Ook deze hebben tot menig misverstand aanleiding gegeven. Schijnbare doublures zijn die gevallen, waar uit kracht van de mythen een oude naam aan een geheel nieuwe plaats werd gegeven, hoogstwaarschijnlijk niet eens met de bedoeling om te suggereren, dat de oude plaats van eeuwen geleden daar dan ook lag. Een gegeven dat talloze malen in de geschiedenis te signaleren is, bijvoorbeeld in Zeeland, dat vol ligt met namen, recht uit Vlaanderen meegenomen, zoals Walcheren bij Brugge waar ook een Middelburg, een Westkappelle, zelfs een Vlissighem bestaat. Het is niet bij deze gebleven.
Noord-Holland, Friesland en het Duitse Ostfriesland wemelen van plaatsnamen uit Frans Vlaanderen, zodat het alleen zaak is de juiste lijn van de immigratie te vinden, èn het juiste tijdstip dat de nieuwe namen voor het eerst in Nederland opkomen. Dit laatste is immers het fundamant voor zowel het historisch als het naamkundig onderzoek, en dat is precies het punt dat over het hoofd werd gezien en men met streek- en plaatsnamen ging schermen - en nog wel op massale schaal - waartussen vaak een afgrond van vele eeuwen gaapt.
Dat is ook het grootste probleem bij de 'naamkundigen' dr.D.P.Blok en dr.M.Gysseling, die namen uit het eerste millennium verwaren met doublurenamen uit het tweede millenium, waarbij opvalt dat zij teveel plaatsen niet kunnen vinden omdat ze die in de verkeerde streek zoeken. Blok schrijft bij 843 plaatsen «onbekend» en bij Gysseling zijn 511 plaatsen «onbekend». Het «onbekend» komt te vaak voor in hun Toponymische boeken.
|
